مردادیه!

فکر میکنم دلیل اینکه الان سختیا و مشکلات زندگی خیلیییی بیشتر نسبت به چند سال پیش به نظرم میاد [شاید] این باشه که از خیالبافی و زندگی توی رویاهام فاصله گرفتم و [متاسفانه] سعی کردم که واقع بین تر باشم ، توی دنیای واقعی سیر کنم و کلا خودم رو با واقعیتای زندگی روبرو کنم!

+باید تا میتونم خیال بپردازم و دور بشم دوباره از اینجا . بای 

چیه این عصرای پاییز ؟ بعدِ کلی از این سوی دانشگاه به آن سوی دانشگاه دویدن و خود را مشغول کارهای جانبی کردن برای راحت تر گذراندن روز ، اینقدر خسته بودم که اومدم خوابگاه مستقیم رفتم که بخوابم . الان که بیدار شدم چنان غم دنیا ریخته توی دلم و چنان حس سرماخوردگی دارم و چنان مشکلات زندگی جانم را میخورند که دیگه آره و فلان .

نخوابید عصرای پاییز نخوابید . اه